Gdy w firmie dochodzi do kryzysu, jej kierownictwo i właściciele sięgają zwykle do sprawdzonych w przeszłości metod działania. Ale to, co kiedyś prowadziło do sukcesu, w nowej sytuacji nie skutkuje i przedsiębiorstwo pogrąża się w inercji, nawet jeśli na ratunek wzywa się renomowanych konsultantów. Autor tej książki, powstałej w efekcie wieloletnich badań prowadzonych w Harvard Business School, uważa, że w sytuacji kryzysowej najistotniejszym wyzwaniem dla menedżera jest wyrwanie się z utartych kolein zarządzania. Czyli -- nie ratowanie starej firmy, lecz przekształcanie jej w zupełnie nowe przedsiębiorstwo.

(...) Prawdziwym ojcem freakonomii jest Steven D. Levitt, niespełna 40-letni profesor uniwersytetu w Chicago, autor bestsellerowej, wydanej rok temu w Ameryce, a niedawno też w Polsce "Freakonomii" opisującej świat od podszewki.

Inaczej niż tradycyjna szkołą chicagowska, freakonomia nie zajmuje się wzrostem gospodarczym, pomocą rozwojową, innowacyjnością czy handlem międzynarodowym, ani nawet najmodniejszą ostatnio racjonalnością ekonomiczną w warunkach niepewności. Bada motywy ludzkich zachowań i pokazuje, dlaczego ludzie robią to, co robią. Przede wszystkim jednak używając nietypowych źródeł informacji i typowych ekonomicznych metod analitycznych, bez żadnych ideologicznych intencji, obala kolejne stereotypy. (...)

Tematy poruszane w tej książce z pozoru niewiele mają wspólnego z gospodarką. Bo czy "ekonomiczne" jest pytanie o to, dlaczego dilerzy narkotyków zwykle mieszkają z matkami, albo analiza imion nadawanych w różnych okresach czarnym i białym mieszkańcom USA? Jaki może być związek między spadkiem przestępczości a legalizacją aborcji i gdzie tu jest aspekt ekonomiczny? Czy rodzicielska troska o dzieci rzeczywiście powoduje zwiększenie ich szans w dorosłym życiu? Ilu jest wśród nas ludzi uczciwych? Te prowokujące pytania prowadzą autorów do zaskakujących, a jednocześnie dobrze udokumentowanych odpowiedzi.

W moim odczuciu książka "Nie każ mi myśleć! O życiowym podejściu do funkcjonalność stron internetowych" jest lekturą obowiązkową dla osób zainteresowanych użytecznością, które dopiero raczkują w tej dziedzinie. Jej autorem jest Steve Krug. Kupując ją nie spodziewałem się rzeczy, które byłyby dla mnie jakąś wielką nowością. Pomyślałem sobie jednak, że skoro zawodowo zajmuję się użytecznością, to warto znać tak cenioną lekturę.

Co do tego zawodowego zajmowania się - niedługo zapewne poinformuję o nowej usłudze audytów użyteczności i dostępności, ale teraz skupmy się raczej na recenzji książki :-)

Dzieło Kruga jest relatywnie krótkie. Liczy sobie około 200 stron. Czyta się je bardzo szybko i lekko. Cecha ta czyni je idealnym dla początkujących, ale osobiście czułem po jego lekturze duży niedosyt. Steve umie pisać, więc powinien pisać zdecydowanie więcej.

Podejrzewam, że wiele, naprawdę wiele stron internetowych wyglądałoby zupełnie inaczej (na pewno lepiej), gdyby początkujący webmasterzy czytali tę książkę. Są to niby kwestie elementarne, jednak ich samodzielne odkrycie wymaga czasu.

Krug mówi przede wszystkim o podstawach użyteczności. O tym, jak naprawdę internauci korzystają ze stron internetowych, o sile konwencji, odpowiedniej hierarchii. Nieźle rozpisuje się na temat elementów nawigacji i konstrukcji strony głównej. Wszystko zostało okraszone przykładami prawdziwych stron. Nie zabrakło również rozdziału o testowaniu użyteczności, choć niestety Krug porusza w nim tylko kwestię testów z użytkownikami.

W książce znajdziesz także kluczowe zasady według których Krug testuje użyteczność. Najważniejsza z nich to oczywiście ta zawarta w samym tytule książki, czyli "nie każ mi myśleć".

Momentami o pomstę do nieba woła jej tłumaczenie. Szczególnie przeszkadza mi tytuł, bowiem znów "web usability" przetłumaczono na "funkcjonalność". W środku też możemy znaleźć parę ładnych kwiatków. Na szczęście w tego typu książce jest to tylko kwestia poboczna.

Czy więc warto ją kupić? Jeśli jesteś początkującym adeptem sztuki użyteczności, to z pewnością tak. Jeśli zaś jesteś zaawansowany, to również warto, ale nie jest to konieczne. W takiej sytuacji nie spodziewaj się wielkich rewelacji.

"Trudny? To na pewno nie ja!". A może jednak? Zanim pozwolisz sobie na ocenę innych, zastanów się, czy aby ty sam nie należysz do grupy "trudnych ludzi". Jak zachowujesz się w pracy? W sytuacjach, kiedy wszystko zależy od dobrych relacji w zespole? Czy radzisz sobie z własnymi emocjami, czy jesteś w stanie pokonać stres i nie wybuchnąć przy okazji? Jeśli tak -- stawiam diagnozę -- nie jesteś trudny. Ale co z ludźmi, którzy cię otaczają i z którymi musisz codziennie pracować? Każdy z nas przynajmniej raz zetknął się z osobą, którą można określić jako trudną. To chyba nieuniknione, prędzej czy później będziemy mieli kontakt z taki typami osobowości, z którymi ciężko będzie nawiązać jakikolwiek kontakt.

Roy Lilley w książce "Jak sobie radzić z trudnymi ludźmi?" zawarł mnóstwo użytecznych wskazówek, dzięki którym łatwiej ci będzie zrozumieć motywy postępowania innych oraz spojrzeć z nowej perspektywy na ich zachowania.

Ale jak poznać, że to akurat on czy ona skutecznie zatruwają życie innym? Lilley rozróżnił siedem typów osobowości, które zaliczane są do trudnych. Wśród nich wymienił i scharakteryzował typ agresywny, zrzędliwy, zamknięty w sobie, superzgodny, typ negatywisty, mądrali oraz osoby wiecznie niezdecydowanej. Dzięki wskazówkom zawartym w lekturze tej książki nauczysz się obserwować ludzi, z którymi pracujesz. Łatwiej ci będzie dotrzeć do źródeł nieporozumień, gdy będziesz mógł przewidzieć czyjeś reakcje w sytuacjach napiętych, co w rezultacie pomoże uniknąć ci niepotrzebnych konfliktów.

Nie wiesz, jak poradzić sobie z szefem, który doprowadza cię do szału, albo z kolegami z pracy, których najchętniej byś udusił? A może twoi pracownicy są leniwi i uciekają od wyznaczonych im zadań? Na te wszystkie pytania znajdziesz odpowiedź właśnie tutaj. Autor książki przeprowadza dokładną analizę typów ludzi, z którymi przyjdzie ci pracować. By zacząć budować poprawną relację z nimi, musisz na początku ustalić, czy twój szef jest typem agresywnym czy raczej superzgodnym, czy twoi koledzy są marudami czy może opętała ich chęć rywalizacji. Wtedy będziesz wiedział, jakie zastosować środki w rozmowie z nimi, jak ich traktować, by nawiązać z nimi właściwy kontakt. To trudne, ale nawet z ludźmi kłótliwymi można obejść się delikatnie, bez utarczek słownych.

W pracy, bez względu na nasze stanowisko, spotykamy się z ludźmi należącymi do trudnych, tego nie da się uniknąć, podobnie jak i trudnych sytuacji. Krytykanci, plotkarze, wieczne marudy, krzykacze... Pamiętaj! Są na nich sposoby. W podsumowaniu Lilley wymienia 10 kroków, które prowadzą do zażegnania konfliktu w sytuacjach, kiedy naprawdę ciężko uniknąć napięcia czy kłótni. Pracuj nad sobą, nad swoimi emocjami a na pewno uda ci się zapanować nad stresem i co najważniejsze - wpłyniesz pozytywnie na tych, którzy popadli w konflikt z samymi sobą i chcą wciągnąć w to jeszcze ciebie.

Dzięki tej książce dotrzesz do ludzi trudnych, łatwiej ci będzie ich zrozumieć, wywrzeć na nich wpływ i w konsekwencji zmotywować do polepszenia waszych wzajemnych relacji. A chyba warto, prawda? Miła atmosfera w pracy powoduje, że chce nam się do niej wstawać…