Recenzje onepress.pl

Nowa książka Richarda Bandlera, propagatora tzw. programowania neurolingwistycznego, autora słynnej Alchemii manipulacji", poświęcona jest roli hipnozy i transu jako sposobów ułatwiających manipulację ludźmi. Niekoniecznie w złym celu. Bandler to przede wszystkim teoretyk i praktyk marketingu oraz sprzedaży, nauczający różnorakich sposobów wpływania na ludzi (klientów), ale także trener osobowości i terapeuta, pomagający ludziom w osiągnięciu panowania nad samym sobą oraz w skutecznym działaniu. Ta książka uczy wchodzenia w trans, pozbywania się lęków, fobii i obsesji. Daje też ciekawą definicję wolności, która jest-jego zdaniem - umiejętnością wykorzystania świadomego umysłu do kierowania nieświadomymi zachowaniami.

Słowenia - kraj mniejszy niż niejedno polskie województwo i liczący niewiele więcej mieszkańców niż Warszawa, zadziwia różnorodnością krajobrazów, klimatów i zabytków. Drogi wijące się między kamiennymi wioskami zaprowadzą turystę do podgórskich winnic, urokliwych miasteczek nad Adriatykiem, między niebotyczne alpejskie szczyty i do fascynującego świata Krasu. Do wizyty w tym kraju zachwycającym dziełami rąk ludzkich oraz osobliwościami przyrodniczymi zaprasza przewodnik "Słowenia. Słoneczna strona Alp" Wydawnictwa Bezdroża.


W Słowenii znajdujemy wyniosłe, skaliste szczyty alpejskie, niższe góry o charakterze niemal beskidzkim, rozległe płaskowyże krasowe, malownicze krainy wzgórz porośniętych winnicami, równinne obszary rolnicze, a wreszcie - krajobrazy o charakterze typowym dla krajów basenu Morza Śródziemnego. Dużą część kraju zajmują góry i wyżyny. Wśród nich urodą i wysokością wyróżniają się masywy alpejskie: Alpy Julijskie, Alpy Kamnicko-Sawińskie i Karawanki.


Obszary chronione zajmują ok. 8% powierzchni Słowenii. Największym i najcenniejszym obszarem naturalnego krajobrazu jest oczywiście Triglavski Park Narodowy, obejmujący Dolinę Jezior Triglavskich z jeziorami glacjalnymi, licznymi wodospadami, bogatą fauną i florą. Parki regionalne - Kozjanski w paśmie Kozjak i Jaskinie Škocjanskie - zostały wpisane na Listę UNESCO w 1986 r. W skład obszarów chronionych wchodzi także 40 innych parków krajobrazowych.


Również liczne zabytki kultury podlegają ochronie - centra starych, zabytkowych miast uznaje się za rezerwaty architektury i urbanistyki. Wyróżniają się zwłaszcza pięknie zachowane starówki w miastach takich jak: Ptuj, Maribor, Celje, Novo Mesto, Kamnik, Škofja Loka, Radovljica oraz Koper i Piran. Natomiast zwiedzając Lublanę nie sposób nie zauważyć, że dwie kluczowe postaci dla tego miasta to France Preąeren i Jože Plečnik. Pierwszy jako przywódca duchowy Słowenii, wybitny poeta epoki romantyzmu, autor hymnu narodowego, a drugi - architekt, który nadał kształt centrum Lublany w pierwszych dekadach XX wieku.


Przewodnik "Słowenia. Słoneczna strona Alp" to trzecia edycja cieszącej się dużą popularnością publikacji. Nowy układ przewodnika, dzielący kraj na regiony historyczno-geograficzne, ułatwi podróżowanie polskiemu turyście, który w tym niewielkim państwie na pewno poczuje się swojsko. Obszerny wstęp krajoznawczy pozwoli lepiej zrozumieć Słowenię, a informacje praktyczne i przejrzyste mapy przydadzą się przy planowaniu wyjazdu. Miłośnikom turystyki górskiej Wydawnictwo Bezdroża proponuje wycieczki po najciekawszych alpejskich szlakach.

Plemiona 2.0 - już sam tytuł wskazuje o czym jest ta książka. Seth Godin wywiązuje się z tytułowego zobowiązania, jak zwykle, doskonale.


Plemiona, czyli o pierwotnym instynkcie jaki drzemie w każdym z nas wbrew tłumieniu go przez rozwój cywilizacyjny. Przez całą książkę autor posługuje się tym terminem konsekwentnie. Odpowiada on zresztą doskonale temu o czym pisze. Ludzie od zawsze jednoczyli się wokół jednego przywódcy, który najczęściej był przywódcą charyzmatycznym. Uspokaja jednak, że charyzma nie jest uzależniona od żadnych cech demograficznych ani fizycznych przywódcy. Jednoczyć można się też wokół idei, która w sumie posiada te same cechy co przywódca. Okazuje się wręcz, że jednoczyć można się wokół czegokolwiek, byle to coś lub ktoś miał cechy przywódcze.


Bardzo ważną cechą przywódcy, czy to człowieka czy idei, okazuje się być herezja. Tak, właśnie heretycy mają to coś, co powoduje jednoczenie się ludzi wokół nich. Oczywiście nie chodzi o herezję w sensie religijnym. Chodzi o zrywanie z obowiązującym, statycznym i skostniałym status quo. Jest on wygodny dla ludzi w nim funkcjonujących, ale jednocześnie jest powodem ich frustracji. Czekają tylko na przywódcę, który pójdzie pod prąd.


2.0 zobowiązuje do odwołania się do Internetu jako środka komunikacji plemienia. Nie jest to oczywiście jedyny i wyłączny środek komunikacji, ale najwygodniejszy i dostępny wszystkim współplemieńcom. Seth Godin traktuje przy tym Internet tak, jak na to zasługuje, jako narzędzie komunikacji. Nie jest to książka o komunikacji internetowej.


Wiara - religia, to relacja, której autor poświęca sporo uwagi. Rozumiem, że nie chce być postrzegany jako heretyk religijny… Odróżnienie tych dwóch pojęć daje zrozumienie dla sensu istnienia potrzeby podążania ludzi za przywódcą. Wszyscy oni muszą wierzyć w sens idei, której się poświęcają. Taka wiara czyni cuda i wiele takich cudów jest w tej książce opisane. Znajdziemy na przykład wytłumaczenie fenomenu serwisów społecznościowych. To właśnie „plemienność” ludzi i łatwość komunikacji pomiędzy członkami plemienia czyni z Internetu i społeczności internetowych fenomen trudny do racjonalnego wytłumaczenia.


Książka napisana w sposób bardzo nietypowy. Nie ma wyraźnego podziału na części tematyczne, nie ma rozdziałów w dosłownym sensie. Jest to swego rodzaju zapis strumienia świadomości autora na konkretny temat. Powoduje to, że czyta się tę pozycję jednym tchem. Po zakończeniu… zaczyna się znów czytać. Nie ma pytań, są odpowiedzi i czytający sam sobie zadaje pytania, na które natychmiast znajduje odpowiedź.


Doskonała pozycja dla wszystkich, którym przywództwo sprawia kłopoty. Po przeczytaniu tej książki z pewnością stworzą plemię podążające za ich ideą.

Bezbłędnie przewiduj zachowania kolegów. Rozgryź biurowe gierki i dostrzegaj to, czego nie widać gołym okiem. Poznaj nieoficjalne elementy polityki firmy. Ale najpierw dowiedz się, jaki sam jesteś i co mówią o tobie inni. To wszystko jest prostsze, niż myślisz, jeśli masz pod ręką poradnik „Relacje w pracy. Zawodowo zgrany zespół” (wydawnictwo Helion). Wreszcie zaczniesz kierować, nie będąc szefem, a twoje relacje zawodowe przestaną być koszmarem — zapewnia autor, specjalista od zarządzania Thomas Wieke. Chyba można mu wierzyć, bo książka jest głęboko osadzona w psychologii biznesu. Inne walory publikacji to prosty język i biznesowe case’y.

Grecja należy do najbardziej atrakcyjnych turystycznie krajów Europy. Kilka dni temu omówiłem jeden z dwu najnowszych po niej przewodników wydawnictwa Bezdroża: „Grecja. Sztuka, bogowie i ludzie”. Obecnie prezentuję drugi, wydany w serii „wakacyjnej”, a napisany przez jednego z dwu autorów poprzedniego, który przedstawił w nim te same regiony ojczyzn Homera.


„W Grecji - czytamy na tylnej stronie okładki przewodnika „Grecja. Ateny i Peloponez. Błękit morza, biel marmurów” - miejsc do zwiedzania wystarczy na długie miesiące. Ruiny miast i świątyń z czasów starożytnych, malownicze twierdze oraz bizantyjskie klasztory tworzą fascynujący szlak podróży ku źródłom cywilizacji. Masyw Olimpu, góry Helion i Helmos to tereny idealne dla miłośników wędrówek, a tych, którym marzy się wakacyjne leniuchowanie, zapraszają setki kilometrów przepięknych plaż”.


Tyle, że akurat prezentacja plaż stanowi w nim margines. Autor nieco uwagi poświęca tylko Riwierze Olimpijskiej nad Morzem Egejskim. Wspomina przy omawianiu zabytków Peloponezu również o tamtejszych, ale już całkowicie pomija popularne przecież miejsca wypoczynku nadmorskiego na półwyspie Chalkidiki czy nad Morzem Trackim, o plażach nad pozostałymi trzema morzami otaczającymi Grecję kontynentalną nie wspominając.


Jest to bowiem skrócona wersja poprzedniego, „dużego” ( ponad 660 stron ) przewodnika Bezdroży po Grecji. Przeznaczona dla tych, którzy przede wszystkim zamierzają ją zwiedzać, chociażby łącząc to z wypoczynkiem na plażach. A więc bez nadmiaru szczegółów, bogaciej ilustrowana, w poręcznym formacie i tańsza. Zawierająca jednak podstawowy, dosyć obfity zasób informacji.


Zgodnie z zasadą przyjętą w tej serii przewodników, to, co autor uważa w tym kraju za najważniejsze, przedstawia na wstępie w „Hitach Grecji”. Dzieląc je na: Miejsca, które trzeba zobaczyć, Stanowiska archeologiczne, Cuda natury, Co warto zrobić w Grecji ? oraz Najlepsze dania tamtejszej kuchni. Generalnie podzielam jego wybór.


Chociaż wśród miejsc, które trzeba koniecznie zobaczyć, brak mi co najmniej zamku i w ogóle miasta Nafplion oraz akweduktu i twierdzy w Kawali, mieście całkowicie w tym przewodniku pominiętym. Do stanowisk archeologicznych dodałbym przynajmniej Korynt i Tiryns ( Lista UNESCO ) ze wspaniałymi Murami Cyklopów.


Zaś do Co warto zrobić w Grecji ? chociażby jeszcze wjazd na wzgórze Likavitos w Atenach aby zobaczyć z niego najpiękniejszą panoramę stolicy i wejście po 857 schodach do zamku Palamidi w Nafplionie. W przewodniku tym jego czytelnicy znajdą zwięzłe, ale uwzględniające najważniejsze kwestie Informacje praktyczne na temat przygotowania do podróży i odbycia jej jednym ze środków transportu, poruszania się na miejscu, noclegów, gastronomii, zakupów pamiątek oraz Informacje A-Z.


Natomiast w Informacjach krajoznawczych „w pigułce” charakterystykę geograficzno - przyrodniczą kraju, prezentację jego przyrody, polityki, społeczeństwa, religii, języka i kultury oraz kalendarium historyczne. Część podstawowa przewodnika, to Najpiękniejsze miejsca Grecji kontynentalnej, w podziale na: Attykę, Peloponez, Grecję środkową i zachodnią oraz Macedonię i Trację.


Najdokładniej opisane zostały Ateny, ich zabytki i ciekawe miejsca wg. regionów miasta. Bardzo cenne jest wyodrębnienie stołecznych muzeów i spore na ich temat informacje z adresami, godzinami otwarcia, cenami biletów itp.


Nie tylko najważniejszych: Narodowego Archeologicznego, Nowego Muzeum Akropolu i Benaki, ale również mniej znanych, np. Numizmatycznego, Epigraficznego, Helleńskiego Dzieci, Biżuterii Illiasa Lalaounisa, Greckich Ludowych Instrumentów Muzycznych, Sztuki Islamu, Bizantyjskiego, Narodowego Historycznego, Wojny.


Część poświęconą stolicy zamykają - podobnie jak po prezentacji innych miejscowości - Informacje praktyczne na temat dojazdu, komunikacji lokalnej, noclegów, gastronomii, godnych uwagi wydarzeń itp. oraz Informatora z adresami ważniejszych aptek, banków, kawiarenek internetowych, poczty, policji, szpitali itp.


Są także informacje o najciekawszych miejscowościach i miejscach w okolicach stolicy: klasztorze Dafni, Górze Hymettos, Elefsinie, Pireusie i Przylądku Sunion. W pozostałych regionach uwzględnione zostały tylko najważniejsze w nich, zdaniem autora, miejscowości, obiekty i miejsca. Z prezentacją m.in. poszczególnych klasztorów na Górze Athos i Meteorach.


Ale także pominięciem wspomnianej już Kawali, czy ciekawego ze względu na zabytki oraz stoczoną pod nim sławną bitwą morską Lepanto - obecnie Nafpaktos. To jednak wyjątki, gdyż to co w Grecji kontynentalnej jest naprawdę najważniejsze, zostało uwzględnione. Natomiast niektóre opinie i sugestie autora uważam za co najmniej dyskusyjne.


Np. stwierdzenie: „…ruiny starożytnego Tirynsu stanowią interesującą alternatywę lub uzupełnienie dla tych, którzy planują odwiedzić Mykeny”. Moim zdaniem w tym przypadku nie ma żadnej alternatywy, gdyż byłaby ona podobna do wyboru: zobaczyć w Krakowie Wawel czy kościół Mariacki? Zarówno Mykeny jak i Tiryns są na Liście UNESCO oraz należą do najważniejszych stanowisk archeologicznych w Grecji.


A jak kogoś nie interesują ruiny i kamienie, to niech siedzi na pobliskiej arkadyjskiej plaży i w ogóle nie zawraca sobie głowy poznawaniem korzeni naszej europejskiej kultury, skoro nie jest mu to do szczęścia potrzebne!


Treść przewodnika wzbogacają obszerne - 2-6 stronicowe , włamane w tekst informacje monotematyczne: „Grecki alkohol”, „Kogo spotkamy na Olimpie? - czyli poczet antycznych bogów, „Sławne postacie złotego wieku” ( antycznego ), „Greckie wyrocznie” i „Szlakiem miłośników gór”.


A także kilkanaście krótszych, w ramkach na kolorowym tle. Plus mapki i plany najważniejszych miast oraz terenów wykopaliskowych. Na końcu są mini rozmówki polsko - greckie oraz krótki Indeks nazw geograficznych i obiektów turystycznych.