Masoni. Sekrety tajemniczej organizacji

Recenzje książki: Masoni. Sekrety tajemniczej organizacji (2) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. Magazyn Semestr Izabela Wierzchacz, 05/2008

   Wszyscy kochamy tajemnice. Poznać sekret to być wtajemniczonym, a bycie wtajemniczonym to wyróżnienie, zaszczyt. Pytanie tylko, czy warto znać wszystkie sekrety, bo wiedza to przecież nieodwołalna utrata tajemniczości. Takie mieszane odczucia można mieć również po lekturze książki o amerykańskiej masonerii. Autorzy dokonali wiwisekcji organizacji najbardziej chyba ze wszystkich na świecie otoczonej atmosferą niedomówień i kontrowersji. Masoneria, od wieków okrzyknięta najbardziej tajemniczym bractwem, po lekturze opracowania jawi nam się jako organizacja, która nie ma nic do ukrycia i chętnie dzieli się swoimi sekretami z każdym, kto tylko ma je ochotę poznać. A do tego okazuje się, że kieruje się ona jedynie dobrem ludzkości i dąży do rozwoju jednostki i społeczeństwa. Szczytny to cel niewątpliwie, ale jakoś nijak nie przystaje do tajemniczej symboliki, do której odwołują się autorzy powieści i filmów sensacyjnych. To trochę tak, jakby dokonać wnikliwej analizy baśni - traci ona swój urok. Do tego książka nie aspiruje wcale do miana opracowania naukowego i przypomina raczej podręcznik z serii „dla żółtodziobów”.Niektóre z wątków historycznych są jedynie zasygnalizowane i nie oddają w pełni ani tła powstania i działania masonerii, ani uzasadnienia jej funkcjonowania. Temat bardzo ciekawy został przedstawiony w sposób nudny i - mimo odkrycia tajemnicy - budzący niedosyt. Po lekturze chce się zapytać: i to wszystko? I o co tyle krzyku przez te wszystkie wieki? Powiem tyle: niektórych tajemnic lepiej nie obnażać.

2. Charaktery Izabela Wierzchacz

   Wszyscy kochamy tajemnice . Poznać sekret to być wtajemniczonym, a bycie wtajemniczonym to wyróżnienie, zaszczyt. Pytanie tylko, czy warto znać wszystkie sekrety, bo wiedza to przecież nieodwołalna utrata tajemniczości. Takie mieszane odczucia można mieć również po lekturze książki o amerykańskiej masonerii. Autorzy dokonali wiwisekcji organizacji najbardziej chyba ze wszystkich na świecie otoczonej tajemnica niedomówień i kontrowersji. Masoneria, od wieków okrzyknięta najbardziej tajemniczym bractwem, po lekturze opracowania jawi nam się jako organizacja, która nie ma nic do ukrycia i chętnie dzieli się swoimi sekretami z każdym, kto tylko ma je ochotę poznać. A do tego okazuje się, że kieruje się ona jedynie dobrem ludzkości i dąży do rozwoju jednostki i społeczeństwa. Szczytny to cel niewątpliwie, ale jakoś nijak nie przystaje do tajemniczej symboliki, do której odwołują się autorzy powieści i filmów sensacyjnych. To trochę tak, jakby dokonać wnikliwej analizy baśni - traci ona swój urok. Do tego książka nie aspiruje wcale do miana opracowania naukowego i przypomina raczej podręcznik z serii „dla żółtodziobów”. Niektóre z wątków historycznych są jedynie zasygnalizowane i nie oddają w pełni ani tła powstania i działania masonii, ani uzasadnienia jej funkcjonowania. Temat bardzo ciekawy został przedstawiony w sposób nudny i - mimo odkrycia tajemnicy- budzący niedosyt. Po lekturze chce się zapytać: i to wszystko? I o co tyle krzyku przez te wszystkie wieki? Powiem tyle: niektórych tajemnic lepiej nie obnażać.

więcej recenzji

ukryj recenzje