Psychologia hejtu, czyli jak radzić sobie z krytyką w życiu osobistym i zawodowym

Recenzje książki: Psychologia hejtu, czyli jak radzić sobie z krytyką w życiu osobistym i zawodowym (1) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. Recenzja: TVP Info depesza PAP

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Tak wiele mówi się o hejterach - osobach, które zamieszczają w internecie agresywne komentarze. A kim jest reszta sieciowej społeczności, jej zdecydowana większość, która śledzi dyskusje na forach, ale sama w nich nie uczestniczy? To lurkerzy. W programie „Milionerzy”, emitowanym na antenie TVN, padło kiedyś pytanie: „Internauta, który śledzi forum dyskusyjne, ale nie udziela się na nim aktywnie, to tak zwany: A. flamer, B. lurker, C. hejter, D. bloger?”. Poprawna odpowiedź to B - lurker. Łatwo na to wpaść, jeśli znamy angielskie słowo „lurk”, które oznacza „czaić się”, „przypatrywać się”. W kontekście dyskusji o przemocy w internecie, jak zauważa psycholog Mateusz Grzesiak, lurker może być biernym uczestnikiem hejtingu. – Szczególnym przypadkiem działań lurkera jest zjawisko opisywane przez psychologię jako schadenfreude, z którym mamy do czynienia w sytuacji, w której ktoś czerpie przyjemność, będąc świadkiem czyjegoś cierpienia lub niepowodzenia (...) Ta satysfakcja jest rodzajem pozytywnej emocji, pojawiającej się w sytuacji, w której samemu nie można czegoś osiągnąć i ten brak dotyczy też innych osób. Wówczas ból wynikający z braku osiągnięcia zamierzonego celu staje się mniejszy poprzez cierpienie innych – pisze Grzesiak w książce „Psychologia hejtu, czyli jak radzić sobie z krytyką w życiu osobistym i zawodowym”. Efektu schadenfreude doświadczają miliony ludzi, którzy codziennie wertują portale o życiu celebrytów, czytając o wpadkach, jakie przydarzyły się aktorom, piosenkarzom, itd. Porażki obserwowanej gwiazdy przysparzają im satysfakcji. Osoba o niskich dochodach, czytając na portalu, że pewien showman się rozwodzi i na skutek tego straci majątek, myśli sobie: „A widzisz? Teraz zobaczysz, jak to jest, kiedy cię na coś nie stać!”. Jednak lurkerzy nie chcą być tymi, którzy będę rozpowszechniać informacje o czyimś niepowodzeniu, nie chcą być hejterami. Powierzają innym „brudną robotę”, a sobie pozostawiają satysfakcję z oglądania hejterskich treści. Boją się negatywnych konsekwencji z czynnego udziału w dyskusji, jawne krytykowanie nie mieści się w granicach ich wrażliwości. Z jednej strony lurking nie rodzi żadnych konsekwencji prawnych, z drugiej nie odbija się na relacjach z innymi - lurker może zachować właściwy wizerunek samego siebie, mimo frustracji, której doświadcza.